Waarom en hoe we orgels restaureren
door Robert Helder | Het ORGEL | Jaargang 114 | (2018) | Nummer 4
In dit artikel wordt nagegaan met welke doelen monumentale orgels worden gerestaureerd en welke maatstaven daarvoor gelden. Reeds in 1931 werd door een internationaal congres van architecten en bouwkundigen het Charter van Athene vastgesteld. Daarin werd aandacht gevraagd voor het belang van cultureel erfgoed en werd wereldwijde monumentenzorg bepleit. Dit congres kreeg een vervolg in 1957 te Parijs en in 1964 te Venetië. Daar werd men het eens over het Charter van Venetië, dat nog steeds wordt gezien als de wereldwijde standaard voor restauraties van monumenten.
Er zijn enkele aanvullingen op het Charter van Venetië verschenen voor specifieke categorieën van monumenten. Zo werd in 2003 het Charter van Barcelona opgesteld voor het behoud van historische schepen. De inhoud sluit grotendeels aan bij het Charter van Venetië. Enkele specifieke bepalingen zijn ook voor de restauratie van orgels interessant, omdat bij de restauratie van schepen een spanning bestaat tussen de eisen van het hedendaagse gebruik en de historische staat van het betreffende schip. Diezelfde spanning kent de orgelrestauratiepraktijk.