De Tres Meditationes Sacrae van Albert de Klerk

Lourens Stuifbergen

De Tres Meditationes Sacrae van Albert de Klerk Het ORGEL 113 (2017), nr. 5, 30-39 [samenvatting]

Albert de Klerk (1917-1998) voltooide zijn orgelwerk ‘Tres Meditationes Sacrae’, een drieluik over de verschijningen van de verrezen Christus aan zijn volgelingen, op Paaszaterdag 10 april 1993. Zij vormen als het ware de neerslag van een leven lang improviseren ten dienste van de liturgie, waarin voor De Klerk de schriftlezingen en de gregoriaanse gezangen onuitputtelijke inspiratiebronnen waren.
Hij schreef de compositie in opdracht van het Fonds voor de Scheppende Toonkunst op initiatief van de Stichting Vriendenkring Lambertusorgel Helmond en beschouwde het als zijn belangrijkste orgelwerk. Het is opgedragen aan zijn echtgenote. Het eerste deel van de ‘Tres Meditationes Sacrae’ had Albert de Klerk op 18 oktober 1992 te Helmond in première gebracht. De première van de integrale compositie vond plaats in de Grote Kerk te Haarlem op 18 mei 1993 door stadsorganist Jos van der Kooy. Op 11 september 1996 maakte Albert de Klerk een radio-opname op het Adema-orgel van de St.-Josephkerk, het instrument dat hij gedurende 64 jaar bespeelde en waarvan de klank bepalend was voor het ontstaan van de ‘Tres Meditationes Sacrae’. In 2014 verscheen bij Donemus een geheel herziene druk van de Tres Meditationes Sacrae, waaraan tevens de registraties die De Klerk bij zijn radio-opname in 1996 gebruikte werden toegevoegd.
In het artikel worden de drie delen van de compositie beschreven en geanalyseerd.

Albert de Klerk Foto: Nils van Houts