Ad Wammes en zijn orgelwerken

Kees Weggelaar

Ad Wammes en zijn orgelwerken Het ORGEL 111 (2015), nr. 4, 3-11 [samenvatting]

In de laatste jaren is de internationale aandacht voor de Nederlandse componist Ad Wammes (geb. 1953) sterk gegroeid. Vooral zijn orgelcompositie Miroir is wereldwijd bekend geworden en wordt door vele vooraanstaande organisten uitgevoerd.
Wammes studeerde piano bij Edith Lateiner-Grosz en compositie bij Ton de Leeuw, Theo Loevendie, Klaas de Vries en Ton Bruynèl. Door zijn huwelijk met de organiste Inge Westra en orgelexcursies in zijn studententijd is hij ook bekend geraakt met het kerkorgel.
De componist geeft aan hoe zijn ontwikkeling tot nu toe is verlopen: “1983-1985 vijf Sesamstraat langspeelplaten.1986-2002 veertig producties voor TeleacNOT 2005-heden: concentratie op concertmuziek. Internationale doorbraak met orgelmuziek.”
Stilistisch kenmerkt Wammes’ muziek zich door een mix van klassieke en pop(ulaire) muziek. In het artikel worden de orgelwerken van Wammes vanaf Mytò (1981) tot de vier Interludes (2014) besproken. Bij de beoordeling van de werken vraagt de schrijver zich onder meer af of in sommige composities de scheidslijn tussen ‘lichtvoetig’ en ‘oppervlakkig’ niet teveel vervaagt, en of er niet meer ‘weerhaakjes’ in de composities wenselijk zou zijn.