Sir Charles Villiers Stanford
door Wijnand van de Pol | Het ORGEL | Jaargang 100 | (2004) | Nummer 2
| Wijnand van de Pol |  |
Sir Charles Villiers Stanford Het ORGEL 100 (2004), nr. 2, 13-18 [samenvatting] |
Sir Charles Villiers Stanford (1852-1924) kreeg bij gelegenheid van zijn 150ste geboortedag niet de aandacht die hij verdiende, zelfs niet in Engeland. Vandaar dit korte artikel, als een inleiding tot zijn werk.
Stanford studeerde in Duitsland bij Carl Reinecke (Leipzig) en Friedrich Kiel (Berlijn). Samen met Hubert Parry (1848-1918) en Charles Wood (1866-1926), was hij verantwoordelijk voor de English renaissance, die de kerkmuziek bevrijdde van traditionele, verdere ontwikkeling fnuikende omstandigheden. Stanford werd ‘Professor of Music’ in Cambridge in 1887. He was dirigent van het London Bach Choir and bij het Leeds Triennial Festival. Al tijdens zijn leven werd Stanford beschouwd als één van Engelands belangrijkste componisten.
Stanford componeerde meer dan 200 werken. Daaronder zeven symfonieën, elf concerten voor solo-instrumenten en orkest, negen opera’s, veertien oratoria. Ook schreef hij zeer veel orgelwerken. Hij ontwierp de dispositie van het orgel in de Church of Our Lady & The English Martyrs in Cambridge.